Τίτλος: Οι απαιτητικές συνθήκες βοηθούν ή βλάπτουν την αυτο-ρύθμιση;
(Do demanding conditions help or hurt self-regulation?)
(Περιοδικό In Social and Personality Psychology Comppas
University of Amsterdam and Tryers, April 2012)
Ονομ/μα: Μαγδαληνή Ιγνατίου & Ευδοξία Χαλδαίου
Μάθημα: Θέματα Γνωστικής Και Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας: Αυτο-ρύθμιση – Αυτορρυθμιζόμενη Μάθηση
Καθηγήτρια: Παπαντωνίου Γεωργία
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων – Τμήμα Ψυχολογίας
Εισαγωγή
Αν και η καθημερινότητα είναι συχνά απαιτητική, παραμένει ασαφές πως οι απαιτητικές συνθήκες επηρεάζουν την αυτό-ρύθμιση. Ορισμένες θεωρίες προτείνουν ότι οι απαιτητικές συνθήκες επηρεάζουν την αυτό-ρύθμιση, υπονομεύοντας την αυτονομία, παρεμποδίζοντας την απόδοση και την μνήμη εργασίας καθώς και εξαντλώντας τους ενεργειακούς πόρους. Άλλες συνθήκες ωστόσο, προτείνουν ότι οι απαιτητικές συνθήκες βελτιώνουν την αυτό-ρύθμιση μέσω της επιστράτευσης διαδικασιών ελέγχου. Ο αντίκτυπος της αυτό-ρύθμισης εξαρτάται από τον τρόπο που οι άνθρωποι προσαρμόζονται σε τέτοιες συνθήκες. Όταν οι άνθρωποι είναι προσανατολισμένοι στη δράση, οι απαιτητικές συνθήκες μπορεί να οδηγήσουν σε βελτίωση της αυτό-ρύθμισης. Όταν οι άνθρωποι είναι προσανατολισμένοι στην κατάσταση αντίστοιχα, μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση. Σύμφωνα με αυτήν την ιδέα, ο προσανατολισμός στη δράσης έναντι στην κατάστασης επηρεάζει έντονα την απόδοση της αυτό-ρύθμισης. Ο αντίκτυπος της αυτό-ρύθμισης σε απαιτητικές συνθήκες επομένως τροποποιείται σύμφωνα με τις ψυχολογικές διαδικασίες. Οι απαιτητικές συνθήκες είναι διαβρωτικές στην καθημερινή ζωή. Στο χώρο εργασίας, οι εργαζόμενοι χρειάζονται αντιμετωπίζουν συνεχείς πιέσεις προς αυξημένη αποδοτικότητα και παραγωγικότητα. Στα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα, οι μαθητές πρέπει να πληρούν υψηλά επίπεδα ακαδημαϊκής αριστείας. Ακόμα και μεταξύ φίλων, υπάρχουν απαιτήσεις και υποχρεώσεις..
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πώς οι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις πιο αποτελεσματικά. Προσφέρονται φαινομενικά αντιφατικές πληροφορίες γι’ αυτό το θέμα. Κάποιες θεωρίες προτείνουν ότι οι απαιτητικές συνθήκες ενδέχεται να υπονομεύσουν την αυτό-ρύθμιση (Baumeister & Showers, 1986; Beilock, Kulp, Holt, & Carr, 2004; Deci & Ryan, 2000;Muraven & Baumeister, 2000) και το αντίστροφο (e.g., Botvinick, Braver, Barch, Carter, & Cohen, 2001; Brehm & Self, 1989; Trope & Fishbach, 2000). Αυτές οι διαφορετικές θεωρίες έχουν πολύ διαφορετικές πρακτικές επιπτώσεις. Εάν οι απαιτητικές συνθήκες υπονομεύουν την αυτό-ρύθμιση είναι καλύτερα να τις αποφεύγουν, αντίθετα εάν οι απαιτητικές συνθήκες την διευκολύνουν λογικό να αναζητούν απαιτητικές συνθήκες όποτε μπορούν.
Στο παρόν άρθρο, αναπτύσσουμε μια ανάλυση επηρεασμού της αυτό-ρύθμισης, δηλαδή τους βασικούς τρόπους με τους οποίους οι απαιτητικές συνθήκες μπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν την αυτό-ρύθμιση. Επιπλέον, βασιζόμενοι στη θεωρία ελέγχου δράσης προτείνουμε ότι ο αντίκτυπος της αυτό-ρύθμισης σε απαιτητικές συνθήκες εξαρτάται από τον τρόπο προσαρμογής των ατόμων σε αυτές τις συνθήκες (Kuhl, 1984, 1994a). Στη συνέχεια, εξετάζουμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο προσανατολισμός στην δράση έναντι της κατάστασης μετριάζει τον αντίκτυπο των απαιτήσεων στην αυτό-ρύθμιση. Τέλος, δηλώνουμε τα κύρια συμπεράσματά μας και σκεφτόμαστε θέματα για μελλοντική έρευνας.
